کد مطلب:90404 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:130
1. گرسنگی، دل را صفا می دهد، بینایی را در وجود انسان زنده نگه می دارد، آفت سیر بودن (نه پرخوری) این است كه بینایی را از قلب گرفته، از سرعت ادراك می كاهد. «قال لقمان لابنه: یا بنی اذا امتلات المعده، نامت الفكره و خرست الحكمه و قعدت الاعضاء عن العباده.» لقمان به فرزندش گفت: فرزندم! زمانی كه معده از غذا انباشته گردد تفكر و اندیشه به خواب رفته، دانش و حكمت، گنگ و اعضاء از قیام به عبادت، بازمی مانند. 2. گرسنگی، قلب را رقت زا نموده و لذت مناجات را درك می كند، چرا كه آدمی گاهی زبانش به ذكر مشغول ولكن از لذت ذكر و صفای دل خبری نیست، گو اینكه پرخوری، حجابی بین دل و زبان ایجاد می كند. 3. گرسنگی، انكسار و فروتنی را در قبال عظمت و قدرت قاهره ی پروردگار، در انسان به وجود آورده، آنچنان خود را ضعیف و ناتوان می بیند كه جز تضرع به درگاه الهی، راهی در پیش خود نمی بیند از اینرو وقتی كه جبرئیل به حضور رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم آمد و خزائن دنیا را بر او عرضه كرد، فرمود: «دعنی اجوع یوما و اشبع یوما فالیوم الذی اجوع فیه، اتضرع الی ربی و اسئله و الیوم الذی اشبع فیه اشكر ربی و احمده فقال جبرئیل: وفقت لكل خیر یا محمد.»: مرا به حال خود واگذار، من به دنیا نیاز ندارم، بگذار روزی گرسنه باشم و روز دیگر سیر، در آن روزی كه گرسنه باشم، زبان تضرع، به سوی خدا گشوده و از سوز دل بنالم و از او مدد [صفحه 404] بگیرم و روزی كه سیر باشم، خدا را حمد كنم و او را ستایش نمایم، مرا با خزاین دنیا چه كار؟ جبرئیل گفت: رمز موفقیتها در همین است، پس به هر خیری موفق خواهید بود. 4. گرسنگی یادآور حال فقرا و ناداران است، چرا كه انسان خود را با دیگران مقایسه می كند، حال خود را با غیر لحاظ نموده و با گرسنه ماندن، حس مواسات، همدردی و مهربانی در انسان تقویت می شود. یوسف صدیق در بیشتر اوقات، گرسنه بود به او گفتند: خزاین زمین در اختیار توست گرسنه بودن چرا؟ فرمود: «اخاف ان اشبع فانسی الجائع.»، می ترسم سیر بمانم و انسان گرسنه را فراموش كنم. 5. گرسنگی یادآور تشنگی و گرسنگی روز قیامت است، سزاوار نیست كه آدمی از آینده ی خود بی خبر باشد. در روایت آمده است، كه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «اكثر الناس شبعا اكثرهم جوعا یوم القیامه» مردمانی كه در دنیا از گرسنگی، بی خبر و همیشه سیرند، در روز قیامت گرسنه اند. شهوت شكنی است، زیرا انسان بر اثر گرسنگی، بر نفس سركش تسلط یافته و او را مهار می كند و شهواتش را در هم می كوبد. 6. بزرگترین فایده ی گرسنگی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: ان الشیطان لیجری من آدم مجری الدم فی العروق فضیقوا مجاریه بالجوع»: شیطان نفس، مانند خون در عروق و رگهای فرزند آدم، در حركت است اگر خواهید از تسلط شیطان درامان بمانید، راههای ورودی آن را با گرسنگی ببندید به این معنا كه سیر بودن موجب تهاجم شهوات است و گرسنگی نیروی تدافعی است كه این هجوم را درهم می شكند. [صفحه 405] 7. گرسنگی، خواب را كاهش داده، بیداری را مداومت می دهد، گو اینكه سیر بودن و از آن بدتر پرخوری آفتی است، خواب افزا و همین بس كه انسان از شب زنده داری و تهجد، بازمانده گوهر گرانبهای عمر كه چیزی جای گزین آن نیست، به رایگان از دست داده و از تهیه ی وسایل روز قیامت بازمی ماند. 8. گرسنگی، انسان را در راه عبادت قرار داده، از مشاغل دست و پاگیر تهیه ی غذا می كاهد، زیرا در تهیه ی و تدارك خوراكی و طعام، صرف مقداری از عمر لازم است كه فراغت دل را از آدمی سلب می كند. 9. گرسنه بودن موجب صحت بدن و دوری از امراض خواهد بود. امام صادق علیه السلام فرمود: تعدادی مردم بر اثر پرخوری از دنیا می روند، اگر به آنها گفته شود علت مرگ شما چه بود؟ گویند بر اثر پرخوری، سریعا مرگ به سراغ ما آمد و از دنیا رخت بربستیم. از سقراط حكیم، علت كم خوردنش را پرسیدند، گفت: ان الاكل للحیاه و لیس الحیاه للاكل.: خوردن برای زندگی و ادامه ی حیات است و نه حیات و زندگی برای خوردن و تن پروری. 10. كم خوری و كم مصرفی آدمی از اسباب موفقیت او به ارتزاق حلال است، چرا كه به اندك غذا و خوراكی اكتفا نموده از بازتاب تن پروری و لذت جویی در طعام كه همانا چشم دوختن به دارایی مردم است محفوظ مانده و به حرام دست دراز نمی كند. مومنان واقعی، رهنمودهای پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و جانشینان معصومش را در دنیای پرجنجال و زد و خورد، نصب العین قرار داده، دستورات حیات بخش آن بزرگواران را مو به مو اجرا می كنند تا به سعادت دارین نیل یابند. [صفحه 406]
غزالی در كتاب احیاءالعلوم به فواید ده گانه گرسنگی اشاره نموده و می گوید:
صفحه 404، 405، 406.